Wenecja to królowa miast. Nie ma takich słów, które mogłyby opisać to miasto. Filozof Nietzsche pisał: ” Gdybym miał znaleźć słowo, które zastępuje ” muzykę ” mógłbym pomyśleć jedynie o Wenecji „.
Zwiedzający, nawet jeśli jest tu tylko przejazdem, mimowolnie i nieodwołalnie będzie urzeczony jej urodą, zabytkami, dziełami sztuki i właśnie jej „muzyką”.
Plac św. Marka,Plac Świętego Marka, położony w sercu miasta to bardzo ważny kompleks z urbanistycznego i architektonicznego punktu widzenia. Nazwę otrzymał od słynnej Bazyliki św. Marka nazwanej „złotą” z racji jej złotych, połyskujących mozaik i pięciu górujących nad placem bizantyjskich kopuł. Z jednej strony ku lagunie otwiera się tu ogromna przestrzeń, pozostałe zaś strony tego wielkiego placu zamykają słynna dzwonnica, i zabytkowe budynki Starej i Nowej Procuracji oraz Palazzo Ducale.
Nieopodal stąd elegancki Most Westchnień jest przymusowym przystankiem podczas romantycznej przejażdżki gondolą, która tradycyjnie odbywa się wzdłuż Canal Grande, głównej wodnej arterii miasta. Jednym z mostów, który przecina Canal Grande, jest Most Rialto, najbardziej barwne i ruchliwe miejsce w mieście.
Wenecję należy zwiedzać na piechotę, zapominając o mapie i kierunkach, gubiąc się w plątaninie wąskich uliczek, kanałów, spacerując po wznoszących się i opadajacych mostach, odkrywajac skarby barokowej Madonna della Salute, Galerii Accademia, która skrywa arcydzieła weneckich malarzy od XIV do XVIII wieku i malarzy szkoły San Rocco z niezwykłym cyklem obrazów Tintoretta.
Wenecja w ostatnich latach staje się również coraz bardziej nowoczesna i współczesna, taka jak ta, którą możemy zobaczyć w odrestaurowanej Punta della Dogana, w Palazzo Grassi oraz w Giardini i w Arsenale, gdzie eksponowane były aktualne trendy artystyczne podczas Biennale Sztuki.
Rozsmakować się w Wenecji
Kuchnia Wenecji łączy w sobie tradycje śródziemnomorskie oraz wpływy wschodnie. Wśród potraw, tradycyjne cicheti (przekąski), które można degustować podczas happy hour w tzw. bacari (typowy wenecki lokal), „sarde in saor” czyli sardynki marynowane w saor, baccalà mantecato (krem z suszonego dorsza po wenecku serwowany na polencie), schie (typowe dla weneckiej laguny szare krewetki) , mozzarella in carrozza (smażona, panierowana mozzarella w tzw. „karocy”). Typowo weneckie są również „risi e bisi” (risotto z groszkiem), „pasta e fazioi” (zupa fasolowa) i, oczywiście, wątróbka po wenecku. Wśród deserów: słynne „baicoli” i inne kruche herbatniki oraz „zaleti” (ciasteczka z rodzynkami wytwarzane z mąki kukurydzianej).
Wyspy
Koronki, mozaiki i szkło weneckie
Wybierz się na niezwykłą wycieczkę, odkryj cudowne krajobrazy Laguny Weneckiej.
Wśród błękitnych wód Laguny Weneckiej, intensywnie zielonej roślinności, od razu uwagę przykuwa wysoka, krzywa dzwonnica oraz wielobarwne domki Wyspy Burano. Żywe, intensywne kolory pomagały niegdyś rybakom, którzy podczas mglistych nocy nocy mieli trudności w orientacji między kanałami, znaleźć drogę do domu. Po zejściu z vaporetto, wyspa od razu podaruje wam niezapomniane widoki i pozwoli poczuć smak wielowiekowej tradycji, która nadal kultywowana jest na Burano: sztuki haftu i koronkarstwa.
W wąskich uliczkach, między kanałami, będziecie mogli zobaczyć, z jaką zręcznością i precyzją wytwarzane są ręcznie cieniutkie koronki, pięknie zdobione chusteczki, takie same jak te, które w XVII-wiecznej Wenecji były nieodzownym elementem ubioru weneckiej i europejskiej szlachty.
Po krótkim przystanku w celu skosztowania tradycyjnych przekąsek cicchetti przy kieliszku dobrego wina, można już spokojnie wyruszyć w dalszą podróż na Torcello, najbardziej oddaloną od lądu wyspę Laguny Weneckiej. Kiedy zejdziecie na ląd, natychmiast poczujecie atmosferę magii, tajemniczości i mistycyzmu tej niezwykłej wysepki. Wzdłuż kanału, po prawej stronie dostrzeżecie czerwony dom, gdzie zatrzymywał się często amerykański pisarz Ernest Hemingway.
Po kilku minutach spaceru, waszym oczom ukaże się piękne opactwo Torcello z dzwonnicą,krużgankami i przepiękną bazyliką. W jego ogrodzie będziecie mogli podziwiać rzymskie ruiny,kamienie i fragmenty ołtarzy ozdobione rzeźbionymi glifami, tarczami i postaciami świętych. Symbole te przywołują na myśl templariuszy i podkreślają potęgę dawnej Wenecji.
Znajdziecie tu również słynny tron Attyli, na którym, jak głosi legenda, siedział okrutny barbarzyńca. Po przekroczeniu progu bazyliki, będziecie oczarowani wnętrzem, które kryje wspaniałe, wykonane ze złota i kamieni szlachetnych, ścienne mozaiki.
Ale to jeszcze nie koniec odkrywania cudownych zakątków tej kolorowej laguny, gdyż czeka na was wizyta na wyspie Murano, kolebki produkcji i sztuki przetwarzania szkła dmuchanego. Do dziś, w całości, jest ono wytwarzanie jest ręcznie, a proces produkcyjny jest tak spektakularny, że wizyta w fabryce szkła stała się wręcz turystycznym obowiązkiem.
W 1295 r. weneccy władcy, zaniepokojeni tym, że ogień wydobywający się ze szklarskich pieców może grozić pożarem, podjęli decyzję, by skoncentrować całą produkcję szkła poza granicami Wenecji. Do tego czasu, już od IX w., Wenecja była głównym włoskim ośrodkiem przemysłu szklarskiego.
Dzisiejsze Murano to wyspa typowo przemysłowa, gdzie może domy są mniej zadbane i charakterystyczne, ale przechadzając się po uliczkach tej wysepki można zajrzeć do licznych warsztatów, gdzie dmuchane, cięte i skręcane jest gorące szkło oraz powstają prawdziwe dzieła sztuki. Jesteśmy przekonani, że będziecie oczarowani i zafascynowani tymi urokliwymi miejscami o niezwykle bogatej historii i wciąż żywych tradycjach.
